Yanlar arasında görülen el atmanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı H. S. tarafından yasal süre içerisinde, temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi .raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davalılardan M. S.yönünden husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine, diğer davalılar yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 2715 parsel sayılı taşınmazın davacı adına kayıtlı olduğu, davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Ne var ki, teknik bilirkişinin 14.09.2007 tarihli raporunda, yeşil renkli çizgilerin kadastro sırasında var olan eski evi, kırmızı renkli çizgilerin ise keşif sırasında zeminde var olan evi gösterdiğini, davaya konu binanın 2715 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunduğunu beyan edildiği; inşaat mühendisi bilirkişinin ise 25.06.2007 tarihli raporunda, taşınmaz üzerinde 94,08 m2"lik tek katlı yığma kargir bina ile 105,06 m2"lik tek katlı yığma kargir yapı bulunduğunun belirtildiği görülmektedir. Bununla birlikte gerek dosya kapsamı gerekse tanık beyanlarından davalıların taşınmazdaki hangi binayı kullandıkları açıklığa kavuşturulmuş değildir.
Hal böyle olunca, davalıların çekişme konusu taşınmazın hangi bölümüne el attıklarının tespit edilerek infaza elverişli bir şekilde bilirkişi raporları ile gösterilmesi hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere infazda tereddüte yol açacak şekilde hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı yasanın geçici 3. maddesi aracılığı ile) 1086 sayılı HUMK.nun 428 maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının reddine,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.