21. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/9822 Karar No: 2018/1040 Karar Tarihi: 12.02.2018
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/9822 Esas 2018/1040 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2016/9822 E. , 2018/1040 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Davacı, davalılardan ..."un, 30.04.2008 - 22.09.2010 tarihleri arasında sigortalı olarak çalışmadığının tespitine, Kurum tarafından düzenlenen raporun iptaline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir. Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R Temyiz isteminin yerel mahkemece reddine dair 19.11.2015 tarihli ek kararın temyizen incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Temyiz olunan karar temyiz isteminin reddine ilişkindir. Somut olayda; hüküm, mahkemece 15.05.2013 Tarihinde taraf vekillerinin yüzlerine karşı verilmiş olup gerekçeli karar davacı vekiline 20.06.2013 Tarihinde tebliğ edilmiş, ancak davacı vekili 8 günlük temyiz süresini fazlasıyla geçirerek temyiz dilekçesini 05.07.2013 Tarihinde sunmuştur. Mahkemece; süresinde olmadığından 19.11.2015 Tarihli Ek Karar ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve davacı vekili temyizin reddi kararını süresinde temyiz etmiştir. O halde; 8 günlük temyiz süresi fazlasıyla geçtiğinden davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 19.11.2015 Tarih ve 2011/48 E, 2013/431 K sayılı Ek Kararın onanması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 19.11.2015 Tarih ve 2011/48 E, 2013/431 K sayılı Ek Kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, 12.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.