Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/9220 Esas 2018/586 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında reklam sözleşmesi imzalandığını, davalının müvekkili şirkete 5.000,00 TL borçlandığını, bu borç nedeniyle yapılan icra takibine haksız itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazının iptaline, takibin devamına, davalı kötü niyetli itiraz ettiğinden asgari %40 oranında tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi vermemiş, duruşmadaki beyanında 3.500 TL ödediğini 700 TL"sini mal olarak ödediğini 800 TL borcu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının yemin teklifi üzerine davacı şirket yetkilisi duruşmada yemin eda etmiş, davalı aynı duruşmada şirkette çalışanlara parayı verdiğini, adı geçen kişileri tanık olarak dinlenmesini talep etmiş, davacı şirket yetkilisi ise bu kişilerin tanık olarak dinlenmesine muvafakati olduğunu açıkça beyan ettiğinden karar duruşmasında davalı tanıkları dinlenmiş, sonuçta davalının 3.500 TL ödeme iddiası doğrulandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın kısmen kabulü ile 1.500 TL asıl alacak ve buna takip tarihinden itibaren %9 yasal faiz uygulanarak takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 28.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.