Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7757 Esas 2019/3404 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7757
Karar No: 2019/3404
Karar Tarihi: 20.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7757 Esas 2019/3404 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde sanıklar hakkında yapılan yargılama sonucunda, mağdur…'a yönelik kasten yaralama eylemlerinden dolayı mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Ancak adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle, sanıkların temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği olayda, asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken yüzde 1/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini yapılmıştır.
Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/7757 E. , 2019/3404 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanıklar hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümleri bakımından yapılan incelemede,
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanıkların temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanıklar hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümleri bakımından yapılan incelemede,
Oluşa ve dosya içeriğine göre, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (1/4) oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken yazılı şekilde (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.