Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/27758 Esas 2017/28616 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/27758
Karar No: 2017/28616
Karar Tarihi: 21.12.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/27758 Esas 2017/28616 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kendisini katılana savcı olarak tanıtarak dolandırıcılık suçu işlediği iddiasıyla yargılandığı davada, mahkeme sanığın nitelikli dolandırıcılık suçu işleyip işlemediği konusunda üst dereceli bir mahkemenin yetkili olacağına karar verdi. Bu nedenle mahkeme, görevsizlik kararı verdi. Sanığın temyiz itirazları da yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Kararda, TCK'nın 157/1, 62/1, 52/2-4, 51. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyeti hükmedildiği belirtildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendinin, nitelikli dolandırıcılık suçunu düzenlediği vurgulandı. Bu kanun maddesi, nitelikli dolandırıcılık suçu kapsamında yer alan eylemlere karşı daha ağır cezalar öngörmektedir. Kanun maddesi hakkında daha detaylı bilgi için ilgili kanun metni incelenebilir.

15. Ceza Dairesi 2017/27758 E. , 2017/28616 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 157/1, 62/1, 52/2-4, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
18/01/2016 tarihli iddianamede, sanığın kendisini katılana savcı olarak tanıtmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; eylemlerinin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına 21/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.