Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/6725 Esas 2014/10316 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılar tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılar tarafından 18.04.2014 havale tarihli dilekçe ile özetle "...hâkim hakkında 2010/217 E. sayılı dosya nedeniyle Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"na şikayette bulunulduğu, aynı dosyada araştırma yapmadan, özen göstermeden, bilgi ve tecrübesi olmayan kişileri kayyım olarak atadığı...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ... (32344)"ün, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret isteminde bulunan davalıların kötüniyetli olduğunun ispatlanamaması nedeniyle HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca disiplin para cezası ile cezalandırılmalarına yer olmadığına ilişkin verilen karar, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir ve yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.K.’nun 36/1-d maddesinde belirtilen “davalı olmak” anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabiî hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.K.’nın 36/1-d. maddesi hükmünü yorumlaması usûl ve kanunlara uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalıların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 09/12/2014 günü oy birliği ile karar verildi.