DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ulusal bayram, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin ekonomik kriz gerekçesiyle işverence feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe: Davacı dava dilekçesinde, yıllık izin ücretinin ödenmediğini belirterek yıllık izin ücreti talebinde bulunmuştur. Mahkemece tefhim edilen kısa kararda kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağının kabulüne, yıllık ücretli izin isteminin reddine karar verilmiştir. Mahkemenin gerekçeli kararının gerekçe kısmında davacının kısmen yıllık izin süresinde çalıştığı ve yıllık ücretli izin alacağı bulunduğu kabul edilmiştir. Bu kabul karşısında gerekçeyle hüküm fıkrası açıkça çelişmektedir. Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi 10/4 1992 gün ve 7-4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Kurulu kararı ve bu karara uygun düzenleme içeren HMK."nun 298/2 maddesi uyarınca hatalı olup, kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair hususların bu aşamada incelemesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.