Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28288 Esas 2014/8007 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/28288
Karar No: 2014/8007
Karar Tarihi: 01.04.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28288 Esas 2014/8007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kalmış ve sonunda beraat etmiştir. CMK’nın 141. vd maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, davacı lehine 7.489 TL maddi ve 7.500 TL manevi tazminata hükmetmiştir. Ancak, maddi tazminatın hesaplanmasında hatalı bir hesaplama yapılmıştır. Bu nedenle davalı vekili haklıdır ve tazminat miktarı 7.294,49 TL olarak düzeltilmelidir.
Kanun Maddeleri:
- CMK’nın 141. vd maddeleri: Suçsuz olarak hüküm giyen kişilerin maddi ve manevi olarak tazminat alabileceğini düzenler.
- CMK’nın 142/1. maddesi: Tazminat davasının açılabilmesi için öngörülen süreyi ve yetkili/görevli mahkemeyi belirler.
- 5271 sayılı CMK’nın 144/1-a bendi: Tazminat miktarının hesaplanması için referans alınabilecek bazı kriterleri belirler.
- 6459 sayılı Kanun’un 18. maddesi: CMK’nın 144/1-a bendini yürürlükten kaldırır ve tazminat miktarının hesaplanmasını düzenler.
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi: İlga edilen bir kanun hükmüne atıfta bulunarak, bu hükümün yerine hangi kanunun geçeceğini belirler.
- 1412 sayılı CMUK'un

12. Ceza Dairesi 2013/28288 E. , 2014/8007 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 7.489 TL maddi ve 7.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacı vekilinin 27.03.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. vd maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/148 Esas - 2012/25 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan, 12.08.2010 – 10.08.2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 15.02.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 27.03.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, 5271 sayılı CMK’nın 144/1-a bendini yürürlükten kaldıran ve 11.04.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanun’un 18. maddesindeki düzenleme de gözetildiğinde, davacının tutuklu kaldığı sürenin sabıka kaydına esas teşkil eden mahkumiyetlerinden mahsup edilip edilmediğinin araştırılmasına gerek bulunmaması karşısında tebliğnamedeki 2. nolu bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davalı vekilinin kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, davacı vekilinin ise tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın hesaplanmasında davacının tutuklulukta geçirdiği 12.08.2010 – 10.08.2011 tarihleri arasındaki dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden hafta sonu, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirim yapılmadan hesaplanan 7.294,49 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, 7.489 TL’nin maddi zarar olarak belirlenmesi suretiyle fazla miktarda maddi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki maddi tazminat miktarının 7.294,49 TL’ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.