2. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/4993 Karar No: 2014/15442
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/4993 Esas 2014/15442 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2014/4993 E. , 2014/15442 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Denizli 4. Aile Mahkemesi TARİHİ :06.12.2013 NUMARASI :Esas no:2012/518 Karar no:2013/786
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı- davalı (koca) tarafından; kıısur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden, davalı- davacı (kadın) tarafından ise; kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davalı-davacı kadının yapılan ekonomik ve sosyal durum araştırmasında çalışmadığı tutanağa bağlanmış ise de, dosya kapsamına sunulan SGK kayıt örneklerinde çalışma kayıtlarının bulunduğu görülmektedir. Bu nedenle davalı-davacı kadının çalışma durumu araştırılarak Türk Medeni Kanununun 175. maddesi uyarınca yoksulluk nafakası verilme koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilip gerçekleşecek sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Davalı-davacı kadın, dava dilekçesinde belirtmiş olduğu ziynet eşyaların mevcutsa aynen mevcut değilse bedelinin tahsilini talep etmiştir. Davalı-davacı koca vekili 04.01.2013 havale tarihli dilekçesinde ziynetlerin bir kısmının ev ihtiyaçları ve çocuk sahibi olmak için yapılan tedavi harcamalarında kullanıldığını beyan etmiştir. Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından takılmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır. Bunların geri istenmemek üzere kocaya verildiği hususu davacı-davalı koca tarafından ispat edilmediğine göre davalı-karşı davacı kadının ziynetlere ilişkin davasının kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru değildir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.03.07.2014(Prş.)
KARŞI OY YAZISI
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre hükmün ziynetlerin reddine yönelik bölümünün onanması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun 3 numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.