MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 43/1-2, 52, 53 maddeleri gereğince 4 yıl hapis ve 16.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ortak iş yerine sahip olan katılan ve mağdur ... ile tanışan sanığın, kendisini emlakçı olarak tanıtıp, İstanbul Ulus semtinde bulunan bir gayrimenkulün alınmasına aracılık edebileceğini söyleyerek katılan ve mağdurun inanmasını sağladıktan sonra satış işlemlerini takip etmek üzere katılandan vekaletname aldığı, ardından da satın alınmasına aracılık ettiği gayrimenkulün işlemleri için para lazım olduğunu söyleyerek katılan ve mağdurdan farklı tarihlerde elden nakit olarak, ayrıca posta ve banka havalesi ile de hesabına yatırılmasını sağlamak suretiyle toplam 14.000 TL para almasına rağmen gayrimenkul alımına ilişkin her hangi bir işlem yapmadığı, katılan ve mağdurun da daha sonra sanığa bir daha ulaşamadığı, sanığın bu surette hileli davranışlarla haksız menfaat temin ettiği, sanığın herhangi bir somut delile dayanmayan soyut suç inkarına yönelik savunması, katılan ve mağdur beyanı, vekaletname, banka ve posta havale dekontları ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, zincirleme şekilde dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, maddenin (b) fıkrasında yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" şeklindeki ibarenin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi ve ayrıca TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi ve TCK"nın 53/1. maddesinin (b) bendinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin tamamen çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.