MAHKEMESİ :Eskişehir 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :17.12.2013
NUMARASI :Esas no:2013/402 Karar no:2013/963

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; kocanın davasının kabulü, kusur belirlemesi ve reddedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu kabul edilerek her iki tarafın davaları kabul edilip, boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı-davacı kadının evin kapı kilidini değiştirip eşini eve almadığı kusuru gerçekleşmişse de, bu olaylardan sonra tarafların barışıp bir araya geldikleri sabit olduğuna göre, kadının bu kusurlarının affedildiği veya hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekmektedir. Bu nedenle belirtilen kusurlu davranışların davalı-davacı kadına yüklenmemesi gerekir. Taraflar barıştıktan sonra davalı-davacı kadının eşi ve çocuğuyla ilgilenmeyerek evlilik birliğinden kaynaklanan görevlerini yerine getirmediği, davacı-davalı kocanın ise, eşiyle ilgilenmeyip, müşterek konuttan gitmesi için baskı uyguladığı ve eşine şiddet uyguladığından dolayı mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmaktadır. Tarafların gerçekleşen kusurlu eylemleri karşısında, evliliğin devamında taraflar bakımından yarar kalmadığı ve Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşullarının davacı-davalı kocanın boşanma davası yönünden de gerçekleşmiş olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri doğru değil ise de; kocanın boşanma davası yönünden verilen boşanma kararının sonucu itibarıyla doğru olduğundan, davalı-davacı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek sureti ile onanmasına karar verilmesi gerekmiş (HUMK.mad.438/son) ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Yukarıda birinci bentte açıklandığı gibi, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda davalı-davacı koca, kadına nazaran daha ağır kusurlu bulunduğundan, Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi, mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen ve yine Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi uyarınca kişilik hakları saldırıya uğrayan davalı-davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminat verilmesi gerekirken, hatalı kusur tesbiti ile bu taleplerin reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün boşanmaya ilişkin bölümünün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.03.07.2014(Prş.)