Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3262 Esas 2016/1128 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3262
Karar No: 2016/1128
Karar Tarihi: 17.02.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3262 Esas 2016/1128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Çocuk Mahkemesi'nde görülen davada sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereği verilen \"tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına\" ilişkin kararın, 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın temyiz incelemesine yer olmadığına karar verilmiştir. Sanık hakkındaki kamu davası, TCK'nın 66/1-e, 66/2 ile 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kanun maddeleri ayrıntılı olarak 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2 ile 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri olarak belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2015/3262 E. , 2016/1128 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Samsun Çocuk
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında mahkûmiyet,

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin merciince yapılmasına,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Sanığa atılı “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu için 5237 sayılı TCK"nın 191/1. maddesinde belirlenen cezanın üst sınırı itibariyle, anılan Kanunun 66. maddesinin 1/e. ve 2. fıkralarında öngörülen dava zamanaşımının karar tarihli ile
inceleme tarihi arasında gerçekleştiği anlaşılmakla; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanunun 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2 ile 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.