MAHKEMESİ :Bulancak Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :15.11.2013
NUMARASI :Esas no:2013/125 Karar no:2013/683

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden; davalı (kadın) tarafından ise yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminatın miktarı, tedbir nafakası, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2- Temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemeye gelince;
a) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b) Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
c) Dava 11.04.2013 tarihinde açılmış, mahkemece davacı kocanın eşine şiddet uyguladığıdan bahisle davacı koca ağır kusurlu kabul edilerek aleyhine maddi ve manevi tazminata hükmedilmiştir. Ne varki davacı kocanın şiddet uyguladığına ilişkin davalı kadın tarafından delil olarak dayanılan Bulancak Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2013/210 esas sayılı dosyasında yargılamaya konu olan yaralama eylemi 7.5.2013 tarihinde, eldeki dava açıldıktan sonra gerçekleşmiştir. Dava tarihinden sonra meydana gelen olaylar hükme esas alınamaz. Davacı kocanın başkaca bir kusuru da kanıtlanmış değildir. Hal böyle olunda davalı kadının Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesine dayanan maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerekirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b,c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu sair bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde göserilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.07.2014 (Per.)