MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklılar tarafından, davalı borçlu hakkında, kira alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine, davalı borçlunun itiraz etmesi üzerine, davacılar icra mahkemesine başvurarak, itirazın kaldırılması isteminde bulunmuşlardır. Mahkemece, itirazın kaldırılarak takibin devamına % 40 oranında icra tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar tarafından, 01.08.1997 başlangıç tarihli 1 yıl süreli sözlü kira sözleşmesine dayanılarak 15.03.2011 tarihinde 24.915-TL kira farkı alacağının tahsili amacıyla icra takibi başlatılmıştır. Davalı yasal süresinde icra takibine yapmış olduğu itirazında takip talebinde aylık kira miktarının ne kadar olduğunun yazılı olmadığını, tüm kira bedellerinin ödendiğini ileri sürmüş, yargılama aşamasında itirazını tekrar ederek davacıların kiralayan sıfatı olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Davacı alacaklılar sözlü kira akdine dayanarak yaptıkları takipte aylık kira miktarının ne kadar olduğunu belirtmemişlerdir. Davalı borçlu takip talebinde aylık kira miktarının ne kadar olduğu belirtilmediğini ve tüm kira bedellerinin ödendiğini ileri sürerek itiraz etmiştir. Davacı alacaklılar İcra İflas Kanunu"nun 68 ve 269/b-1.maddesi hükmüne göre, noterlikçe tanzim edilmiş veya tasdik edilmiş ya da imzası ikrar edilmiş bir kira sözleşmesine dayanmadığına ve sözlü kira sözleşmesi ile talep edilen kira farklarının varlığı da davalı tarafından inkar edildiğine göre, kira farkına ilişkin alacak miktarının tesbiti yargılamayı gerektirdiğinden, mahkemece istemin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle kararın 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 20.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.