1072 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/6802 Esas 2021/4554 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6802
Karar No: 2021/4554
Karar Tarihi: 19.04.2021

1072 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/6802 Esas 2021/4554 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yönelik yapılan temyiz başvurusunun reddedildiği belirtilmektedir. Sanığın 1072 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum edildiği ve adli para cezasına çarptırıldığı ifade edilmektedir. Ancak, suç tarihinde yürürlükte olan 1072 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen adli para cezasının hesaplanmasında hata yapıldığı, düzeltilmesi gerektiği ve doğrudan para cezasına hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 2015 tarihli iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği ve bozma nedeni olmadığı ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 1072 sayılı Kanun'un 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin ceza sistemi
- TCK'nin 62. maddesi
- TCK'nin 52/1-3. ve 61/8. maddeleri
- Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesine ilişkin 2015 tarihli iptal kararı

19. Ceza Dairesi 2020/6802 E. , 2021/4554 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1072 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığın sabit görülen eylemi nedeniyle uygulanmasına karar verilen 1072 sayılı Kanunun 2. maddesinin, suç tarihinden önce 5728 sayılı Kanun ile değiştirilerek, suç için öngörülen adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’da öngörülen ceza sistemin uygun olarak, gün cinsinden yeniden düzenlenerek alt sınırı 100 gün olarak belirlenmiş olmasına karşın, bu değişiklik gözden kaçırılarak, 5252 sayılı Kanunun 5/2. maddesinde tespit edilen alt sınırdan ceza tayin edilmesi ve bu temel cezadan TCK’nin 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken sonuç cezanın, hesap hatası sonucu, “375 TL” yerine “366 TL” olarak bulunması aleyhe temyiz olmadığından, TCK’nin 52/1-3. ve 61/8. maddeleri gereğince adli para cezası gün olarak belirlenip bireyselleştirildikten sonra her gün için belirlenecek miktar ile çarpılmak suretiyle paraya çevrilmesi yerine, doğrudan para cezasına hükmedilmesi, sonuca müessir görülmediğinden, Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, infaz aşamasında gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 19/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.