Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/34700 Esas 2013/11426 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İş yeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla sanık tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar .. ve ... haklarında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; suça konu kabloların değeri, sanıkların yakınan tarafından görülmelerinin ardından tekrar araçla kabloları almaya gelmeleri şeklindeki uzun uğraşıları dikkate alındığında suçun işleniş şekli ve sanıkların kastlarının yoğunluğu gibi bir çok sebebin birlikte bulunması karşısında, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
I) Sanık ..."a yüklenen hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları bakımından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II) Sanık ..."a yüklenen hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları bakımından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün doğrudan verilmiş adli para cezasına ilişkin olduğu; miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK’u 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1. maddesi uyarınca temyizi olanaklı olmayıp kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, her bir suça ilişkin hüküm fıkralarından ‘‘sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına’ ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/04/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.