MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere ve temyiz nedenlerine göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının 01.02.2003 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece,1.500,00TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
10.12.2013 tarihli kararda sair yönlerden bir yanlışlık bulunmamakla birlikte 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince genel bütçeye dahil idarelerin yargılama harçlarından muafiyeti düzenlenmiş olup genel bütçeye dahil idarelerden olduğu konusunda tartışma bulunmayan davalı ...B."lığının yargılama harçlarından muaf olduğunun karar yerinde gözetilmemesi hatalı olmuştur.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-10.12.2013 tarihli kararın 5. fıkrasının tümüyle silinerek yerine " Davalı ...B."lığı harçtan muaf bulunduğundan aleyhine olarak bakiye harç tayinine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesine,
2- 10.12.2013 tarihli kararın 6. fıkrasının tümüyle silinerek yerine “Davacının yaptığı 3.85TL müzekkere giderinin 0,42TL"isinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, ibaresinin yazılmasına. Hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 08/09/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.