Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 1479 sayılı Yasaya tabi sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin, yerinde görülmeyen, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- 11.01.1985-30.09.1985, 17.06.1986- 05.09.1986 tarihleri arasında kahvecilik faaliyetinden dolayı, 17.05.1995-30.05.1995, 01.01.1996- 31.12.1998, 18.04.2003- 30.08.2003 tarihleri arasında ise lokantacılık faaliyetinden dolayı vergi kaydı, 31.05.1995- 08.11.2012 tarihleri arasında lokantacı olarak oda kaydı, 12.05.2003- 02.11.2012 tarihleri arasında birahane işletmeciliğinden dolayı sicil kaydı olan ve 5510 sayılı Yasanın 4/1-b kapsamında sigortalılık tescili olmayan davacı 11.01.1985-30.09.1985, 17.06.1986- 05.09.1986, 15.05.1995- 08.11.2012 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespitini istemiş, mahkemece 01.10.2008- 02.11.2012 tarihleri arasındaki talebin kabulüne, diğer dönemler bakımından ise davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4. ve devamı maddeleridir.
5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasında “Bu Kanunun kısa ve uzun vadeli sigorta kolları uygulaması bakımından;
…
b) Köy ve mahalle muhtarları ile hizmet akdine bağlı olmaksızın kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan ise;
1) Ticarî kazanç veya serbest meslek kazancı nedeniyle gerçek veya basit usûlde gelir vergisi mükellefi olanlar,

2) Gelir vergisinden muaf olup, esnaf ve sanatkâr siciline kayıtlı olanlar,
…
sigortalı sayılırlar.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Anılan düzenleme ve devamındaki “Sigortalılığın Başlangıcı” başlığını taşıyan 7. madde hükümlerine göre, “...kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlar” olarak nitelendirilen çalışanlardan “gerçek ve basit usulde gelir vergisi mükellefi olanlar” için mükellefiyetin başlangıç tarihinden, “kendi adına ve hesabına bağımsız çalışmakla beraber gelir vergisinden muaf olanlardan “esnaf ve sanatkarlar siciline kayıtlı olanlar” kayıtlı oldukları tarihten itibaren sigortalı sayılmaktadırlar.
Hâl böyle olunca, 01.10.2008- 02.11.2012 tarihleri arasındaki dönemde davacı yönünden anılan yasal düzenlemeler kapsamında zorunlu sigortalılık şartlarının irdelenmesi gerekir. İhtilaf konusu dönemde davacının kendi nam ve hesabına çalışıp çalışmadığı, yapılan işin vergi muafiyeti kapsamında kalıp kalmadığı tespit edilerek, yöntemince ve re’sen araştırma yapılarak, 1479 sayılı Yasa ve 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı olarak kabul edilmesi gereken süre, kuşku ve duraksamaya neden olmayacak şekilde belirlenerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik araştırma ve inceleme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.