MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalı tarafa kasko sigortalı aracın çalındığını açıklayıp, 45.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, zararın teminat dışı olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın reddine ilişkin kararın Dairemizin 09.04.2013 tarih ve 2013/5133 Karar sayılı ilamıyla bozulduğu, mahkemece karara direnildiği ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 05.06.2015 tarih ve 2015/1497 Karar sayılı ilamıyla onandığı, karar düzeltme sonrası Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 08.11.2017 tarih ve 2017/1296 Karar sayılı ilamıyla bozulmuş, Yargıtay ilgili hukuk dairesi bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulü ile 30.784,11 TL alacağın 21.05.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Gerekçeli kararın dosya ile uyum içinde olması ve kararın çelişkili ve tereddüt uyandırıcı olmaması gerektiği ilkesi, gerek 10.04.1992 gün 7/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı"nda; gerekse 1086 sayılı HUMK"nun 381-389. (6100 sayılı HMK"nun 294-297.) maddelerindeki kararın tesisi ve yazımına ilişkin kurallarda açıkça tespit edilmiştir. HUMK’nun 388. maddesinde (HMK"nun 297/II maddesi); hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu açıklanmıştır. Başka bir anlatımla, tesis edilen hüküm, infazı kabil ve uygulanabilir olmalıdır.
Somut olayda; dava konusu sigortalı araca ait süper oto kasko sigorta poliçesi incelendiğinde sigorta ettiren davacı ... olup sigortalı ise davacı ..."dır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 05.06.2015 tarih, 2013/17-2303 esas ve 201571497 karar sayılı onama kararına karşı davacılardan sadece ... karar düzeltme yoluna gitmiş olup diğer davacı ... ise Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun onama kararına karşı karar düzeltme yoluna gitmemiştir.
Mahkemece, hangi davacı yönünden hüküm kurulduğu, karar düzeltme yoluna giden davacı yönünden değerlendirilmesi ve kazanılmış haklar dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken, çelişki yaratıldığı görülmektedir. Bu durum, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas-1992/4 Karar Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca, hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların ayrı ayrı gösterildiği bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, sair temyiz itirazının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 30/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.