MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, yıllık izin, aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının haklı sebep bulunmadan iş sözleşmesini feshettiğini, tazminat alacağına hak kazanmadığını, sair hak kazandığı halde ödenmemiş işçilik alacağının da bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, dava konusu ücret, fazla çalışma alacağı için yapılan ödemelerin mahsubu ile davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı vekilince dosyaya sunulan bir kısım ücret alacağı ödemelerine ilişkin makbuzlara, davacı tarafça makbuzlardaki bilgilerde tahrifat yapıldığı gerekçesiyle itiraz edilmiş, mahkemece de anılan itirazın değerlendirilmesi için bilirkişi incelemesi yapılmıştır. Yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda tahrifat belirlenen makbuzlar için, tahrifata uğramadan önceki halin esas alınması gerektiği yönündeki mahkeme kabulü isabetlidir.
Ancak, hükme esas alınan hesap bilirkişisi tarafından düzenlenen raporda, 31.12.2007 tarihli 160,00 TL bedelli (tahrifata uğramadan önceki miktarı), "mesai ve maaşına mahsuben" açıklamalı, 17.06.2008 tarihli 50 TL bedelli( tahrifata uğramadan önceki miktarı), "mesai ve maaşına mahsuben", 13.01.2009 tarihli 100,00 TL bedelli, "mesai ve maaşına mahsuben", 05.02.2009 tarihli 75 TL bedelli, “mesai ve maaşa mahsuben” açıklamalı makbuzlarda belirtili ilgili ödemelerin dava konusu hesaplanan fazla mesai ve maaş alacağından mahsup edilmemesi hatalıdır.
Davalı vekilinin, iki alacak kalemi bilgisinin birlikte yer aldığı makbuzlardaki ödemelerin her bir alacağa isabet eden kısmının açıklanamayacağını beyan ettiği nazara alındığında, yukarıda belirtilen bu şekilde hazırlanmış makbuzlardaki ödemelerin yarımşar oranda makbuz üzerinde yazılı alacaklara dair olduğu kabul edilerek sonuca gidilmelidir.
3-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile ispatlaması gerekir.
Somut olayda, dosyaya bir kısım imzalı ve fazla çalışma ücreti tahakkuklu bordrolar sunulmuş olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda anılan tahakkuklu bordroların nazara alınmaması hatalı olmuştur. Yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde, tahakkuklu bordrolar nazara alınarak fazla çalışma ücreti alacağı değerlendirmeye tabi tutulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.