Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/456 Esas 2020/4393 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/456
Karar No: 2020/4393
Karar Tarihi: 23.09.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/456 Esas 2020/4393 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 18. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesince düzeltilerek esastan reddedildi. Sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı dosyaya gelmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmadı. Yargılamada usul işlemleri kanuna uygun olarak yapıldı, hükme esas alınan deliller hukuka uygun olarak elde edildi ve ileri sürülen iddia ve savunmalar eksiksiz olarak sergilendi. Çelişmeyen verilere dayandırılan ve doğru olarak nitelendirilen eylemin, kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşıldı. CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onandı. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, CMK'nın 299/1. maddesi ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi olarak belirtilmişti.

16. Ceza Dairesi 2020/456 E. , 2020/4393 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2019 tarih ve 2018/84 - 2019/58 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, İlk Derece Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, Bölge Adliye Mahkemesi ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tüm dosya gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 18. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.