MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair Antalya 5. Aile Mahkemesinden verilen 06.05.2010 gün ve 106/477 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR


Davacı ... vekili, evlilik birliği içinde edinilen ve davalı ... adına tapuya tescil edilen 5622 ada 16 parsel üzerindeki binada 2 ve 3 numaralı bağımsız meskenlerin alımında vekil edeninin katkıda bulunduğunu açıklayarak taşınmazların 1/2 paylarının iptali ile vekil edeni adına tesciline, tescile karar verilmediği takdirde yapılacak bilirkişi incelemesi ile ortaya çıkacak değerlere göre fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 250.000 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacının katkı payı bulunmadığını, taşınmazların terekeden gelen parayla alınan taşınmazların satışı ve bankada değerlendirilmesi ile edinildiğini, davacının gelirini başka yerlerde harcadığını, kendince koyduğu katkısının vekil edenine ait 1 nolu dükkanın davacıya devredilmesi ile karşılandığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, boşanma davasının kesinleştiği tarihten dava tarihine kadar TMK.nun 178. maddesinde yazılı bir yıllık sürenin geçtiği, bu maddedeki metnin zamanaşımı gibi düzenlenmiş ise de: kanun koyucunun amacının hak düşürücü süre olduğunu ve resen dikkate alınması gerektiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 6.9.1974 tarihinde evlenmiş, 24.10.2002 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 25.6.2004 tarihinde kesinleşmesiyle evlilik birliği son bulmuştur. Dava konusu 5822 ada 16 parsel üzerindeki binanın 2 ve 3 numaralı bağımsız bölümleri 18.12.1996 tarihinde ipka ile davalı adına kayıtlı görünmekte olup taşınmazın öncesinde 789 ada 179 parsel olduğu ve bu parselde davalı ... Şavklı’nın (Ekmekçi) 15.7.1985 tarihi itibarıyla satın alma suretiyle 3000/154030 pay sahibi olduğu anlaşılmaktadır. TMK.nun 179. maddesine göre mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır. Taraflar arasında başka bir mal rejimi seçildiği ileri sürülmediğine göre, evlenme tarihinden 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar TMK.nun 202. maddesine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimine tabidirler. Davacı tarafından katkının yapıldığı ve taşınmazların satın alındığı iddia edilen tarih itibariyle eşler arasında 743 sayılı MK.nun 170. maddesi uyarınca “mal ayrılığı” rejimi geçerlidir. Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/2.maddesine göre boşanma davasının açıldığı tarih itibariyle sona ermiştir. Dava konusu taşınmazların edinildiklerinin ileri sürüldüğü tarihe göre, eşler arasında 743 sayılı MK.nun 170. maddesi hükmü uyarınca mal ayrılığı rejimi geçerli olduğundan uyuşmazlık Borçlar Kanununun genel hükümlerine göre çözüme kavuşturulmalıdır.Bu durumda 1.1.2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı TMK.nun 178. maddesinde düzenlenen dava zamanaşımına ilişkin düzenleme eldeki davaya uygulanamaz. Taraflar arasındaki uyuşmazlıkta 743 sayılı TKM.nın 5. maddesi yollamasıyla Borçlar Kanununun başka türlü hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava için öngörülen 10 yıllık zamanaşımı süresini öngören 125. maddesindeki düzenlemenin uygulanması gerektiği açıktır. Diğer yandan her ne kadar eldeki davada taşınmazların edinme tarihleri itibarıyla uygulanma imkanı bulunmamakta ise de TMK.nun 178. maddesi “Evliliğin boşanma sebebiyle sona ermesinden doğan dava hakları boşanma hükmünün kesinleşmesinden itibaren bir yıl geçmekle zamanaşımına uğrar” hükmünü içermekte olup maddenin açık ifadesinden de anlaşıldığı üzere bu madde zamanaşımı düzenlemektedir. Zamanaşımı def’i niteliğinde olup mahkemece resen dikkate alınması mümkün değildir.Mahkemece bu madde ile ilgili hak düşürücü süre niteliğinde olduğunun kabul edilmesi de doğru değildir. O halde iddia ve savunma çerçevesinde tüm taraf delillerinin toplanması ve uyuşmazlığın esası bakımından bir karar verilmesi gerekirken, dava konusu taşınmazın edinildiği tarih itibariyle uyuşmazlığın 1.1.2002 tarihinden önceye ilişkin olduğu ve TMK.nun 178. maddesinin olayda uygulanma imkanı bulunmadığı gözden kaçırılarak yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasa hükümlerine uygun bulunmayan hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 05.04.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.