MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine ile Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi dava dilekçesi ile; ... Köyünde 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan kadastro çalışmalarında orman alanlarının kısmî ilâna çıkartıldığını, ... Köyü sınırları içinde bulunan, dilekçeye ekli paftada 86 nolu kırmızı ile işaretli alanın orman sayılan yerlerden olduğu halde, orman sınırları dışında bırakıldığını ileri sürerek, bu alanın orman niteliğiyle Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır. Dava konusu taşınmaz, kadastro müdürlüğünce tesbit edilerek, tutanağı mahkemeye gönderildikten sonra yapılan yargılama sonunda, mahkemece; davanın kısmen kabulü kısmen reddi ile çekişmeli 823 ada 1 nolu parselin (1B) ile gösterilen 2334,97 m² yüzölçümlü bölümünün orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle orman vasfıyla Hazine adına tesciline, (1A) ile gösterilen 4164,15 m² yüzölçümlü bölüm ile (1C) ile gösterilen 7331,75 m² yüzölçümlü bölümün dahili davalı ... adına tesciline karar verilmiş, davacı ... Yönetimi tarafından taşınmazın davaya konu edilen (1A) bölümü ile davaya konu edilmeyen (1C) bölümüne ve vekâlet ücreti taktirine yönelik olarak temyiz edilmesi üzerine hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 16/10/2012 tarih ve 2012/9878 E. – 11593 K. sayılı kararı ile hükmün, temyize konu, 823 ada 1 nolu parselin (1C) ile gösterilen bölümü hakkında, taleple bağlı kalınarak hüküm kurulduğundan davacı ... Yönetiminin bu bölüme yönelik temyiz itirazlarının reddine, 823 ada 1 nolu parselin (1A) ile gösterilen bölümü önünden yapılan orman araştırmasının yetersiz olduğundan bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararında özetle; “yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; mahkemece, hükme esas alınan orman bilirkişi raporunda; 1974 tarihli memleket haritası ile 1958 tarihli hava fotoğrafları birlikte değerlendirilerek rapor sunulmuştur. Bilindiği üzere; memleket haritaları hava fotoğraflarının sayısallaştırılarak harita üzerine aktarılması ile elde edilirler. Ancak, somut olayda; orman araştırması yapılırken; 1958 tarihli hava fotoğraflarından elde edilen memleket haritasından yararlanılmayarak; 1974 tarihli memleket haritası üzerinde inceleme yapılmıştır. Yine hükme esas alınan orman bilirkişi raporunda; 823 ada 1 nolu parselin (1A) ile gösterilen bölümünün, 1974 tarihli memleket haritasında orman sayılmayan açıklık alanda kaldığı, 1958 tarihli hava fotoğrafında orman sayılmayan alanlar içinde gözüktüğü belirtilmiş ise de, Dairemizin iade kararı ile istenen ek raporda, 1959 tarihli memleket haritasında, taşınmazın yeşile boyalı orman alanında kaldığı bildirilmiştir.
Karara dayanak alınan bilirkişi raporu, çekişmeli taşınmazın orman olup olmadığını ve hukukî durumunu belirlemeye yeterli ve kanaat verici olmayıp, eksik araştırma ve incelemeye ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulamaz.
O halde; mahkemece, en eski ve 1974 tarihli memleket haritası, 1958 tarihli hava fotoğrafları ve 1974 tarihli memleket haritasının elde edildiği hava fotoğrafları ile varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında halen Orman ve Su İşleri Bakanlığı ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman orman yüksek mühendisleri arasından seçilecek bir orman mühendisi ve bir fen elemanı marifetiyle yeniden inceleme ve araştırma yapılarak taşınmazın niteliğinin açık şekilde belirlenmesi” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucu, dava konusu 823 ada 1 nolu parselin (1A) rumuzu ile gösterilen 3367,26 m² kısım yönünden davanın reddine, bu kısmın davalı ... adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından esasa ve vekâlet ücretine, Orman Yönetimi tarafından esasa yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Temyize konu, 823 ada 1 nolu parselin (1C) ile gösterilen bölümü hakkında, mahkemece verilen 2009/62 E. - 2010/306 K. sayılı kararın Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 16/10/2012 tarih ve 2012/9878 E. - 11593 K. sayılı kararı ile taleple bağlı kalınarak hüküm kurulduğundan davacı ... Yönetiminin bu bölüme yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verilerek kesinleştiği, taşınmazın (1A) ile gösterilen kısmı hakkında ise Dairemizin bozma kararına uyularak yapılan araştırmada orman sayılmayan yerlerden olduğu ve davalı gerçek kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek ve davalı Hazinenin kanunî hasım olması nedeni ile lehine vekâlet ücreti takdir edilmeyerek hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine, Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 04/12/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.