MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç üstlenme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) ..."nun temyiz talebinin incelenmesinde;
..."nun taraf sıfatı bulunmadığından .... . Asliye Ceza Mahkemesinin 07.11.2016 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine dair verilen kararın ..."na 29.11.2016 tarihinde tebliğ edildiği ve ek kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ..."ın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Bozma öncesi yapılan yargılamada hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanık ... hakkında olay günü aracı sanık ..."ın kullandığı ve sanığın atılı suçu işlemediğinin sabit olduğu gerekçesiyle CMK 223/2...b madde ve fıkrasına göre suç üstlenme suçundan beraatine karar verildiği ve hükmün 2. fıkrasında ise sanık ... ve temyiz dışı sanık .... "nun üzerlerine atılı hakaret ve kasten yaralama suçlarından şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verildiği halde gerekçeli kararda yalnızca hükmün 2. fıkrasındaki kısma yer verildiği ve 1.fıkradaki suç üstlenme suçundan verilen beraat kararının gerekçeli kararda yer almadığı, Cumhuriyet Savcısının suç üstlenme suçu nedeniyle düşme kararı verilemeyeceğine dair temyizi üzerine Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 07.04.2015 tarihli bozma ilamı ile resen takibi gereken atılı suçtan sanık hakkında düşme kararı verilemeyeceği gerekçesiyle hükmün bozulduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mağdur ..."e yönelik .... plakalı araç sürücüsü tarafından hakaret ve kasten yaralama suçları işlendiği iddiası ile başlatılan soruşturma kapsamında sanık ..."ın aracı kendisinin kullandığını beyan etmesi ve mağdur ..."in de bu hususu doğrulaması, soruşturma aşamasında da sanık ..."ın
temyiz dışı sanık ..."ı kurtarma maksatlı olarak aracı kullandığı yönünde yalan beyanda bulunduğuna dair hiçbir delil olmaması karşısında sanık ..."ın üzerine atılı suçu işlemediğinin sabit olduğu gözetilerek beraatine karar verilmesi yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.