Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sanığa ait arazide dikili halde ele geçirilen kenevir miktarı ve sanığın paraya ihtiyacı olduğu için ektiğine dair savunması dikkate alınarak, eylemin hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 2313 sayılı Kanunun 5. fıkrasında düzenlenen "esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme" suçunu oluşturduğu, yapılan değişikliğin öngörülen ceza süresi bakımından aleyhe olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

TCK"nın 53 maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.