13. Ceza Dairesi Esas No: 2012/1253 Karar No: 2013/11314 Karar Tarihi: 17.04.2013
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1253 Esas 2013/11314 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçu hükümü temyiz edilmiş ve Yargıtay 13. Ceza Dairesince incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak, mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen bütün haklarından yasaklanması gerektiği unutulmuştur. Bu nedenle, mahkumiyet kararı hüküm fıkrasından ilgili bölümün çıkarılarak düzeltilmiş ve onanmıştır. Müştekinin ifadelerinde \"yağma\" suçunun oluşup oluşmayacağına dair delillerin Ağır Ceza Mahkemesince takdir edilmesi gerektiği belirtilerek, Görevsizlik kararı verilmesi gerektiği vurgulanarak hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 53/1 ve 53/3 maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322 ve 326/son maddeleri.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/1253 E. , 2013/11314 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: A-Sanığın müşteki ..."na yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın TCK"nın 53/1. maddesindeki bütün hakları kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde bir kısım hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, B-Sanığın müşteki ..."e yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Müştekinin ifadelerinde; suç tarihinde arkasından bir aracın sessizce yaklaşıp kol çantasını çektiğini, vermemek için direndiğini, ancak araç hareket edince bırakmak zorunda kaldığını belirtmesi karşısında; sanığın eyleminin "yağma" suçunu oluşturup oluşturmayacağına dair delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesince yapılması gerektiğinden bahisle Görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 17.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.