Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/4412 Esas 2014/15308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Manisa 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :08.05.2013
NUMARASI :Esas no: 2012/362 Karar no:2013/291

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm ve "kararın temyiz edilmemiş sayılmasına" dair 14.06.2013 tarihli ek karar, "ek kararın temyiz edilmemiş sayılmasına" dair 12.07.2013 tarihli ikinci ek karar davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hükmü temyiz eden davalı, “temyiz harç ve giderlerini yatırması için” muhtıra tebliği üzerine, mahkemeye verdiği 07.06.2013 tarihli dilekçesi ile “cezaevinde olduğunu” belirterek "talep edilen giderleri karşılayamayacağını, bu giderleri karşılayamadığı için dosyasının temyiz mahkemesine gönderilmesinin engellenemeyeceğini ileri sürerek, dosyasının temyiz itirazlarını incelemek üzere Yargıtay’a gönderilmesini” istemiştir. Bu dilekçedeki açıklamaları, adli yardımdan yararlandırılması talebi niteliğindedir. Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebini inceleyip bu hususta karar verme yetkisi, kanun yolu incelemesini yapacak olan mercie aittir (HMK.md.336/3). Bu hususta yerel mahkemenin karar verme yetkisi bulunmamaktadır. Kanun yollarına başvuru sırasındaki adli yardım talebiyle ilgili bir karar verilmedikçe de, kanun yoluna başvuran tarafın, bu başvurunun gerektirdiği harç ve giderleri yatırma yükümlülüğü bulunmamaktadır. Bu bakımdan, bu taleple ilgili henüz bir karar verilmemişken, yerel mahkemenin “temyiz harç ve giderlerinin kesin süre içinde yatırmadığından" bahisle kararın temyiz edilmemiş sayılmasına ve bu kararın temyizi üzerine aynı gerekçe ile “ek kararın temyiz edilmemiş sayılmasına” karar vermesi usul ve kanuna aykırıdır. Bu sebeple yerel mahkemece verilen “kararın temyiz edilmemiş sayılmasına” dair 17.06.2013 tarihli ek kararın, bunun da temyiz edilmemiş sayılmasına" dair 12.07.2013 tarihli ikinci ek kararın bozularak ortadan kaldırılmasına, hükmü temyiz eden davalının 07.06.2013 tarihli dilekçesindeki adli yardım talebinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması sebebiyle kabulüne, davalının temyiz harç ve giderlerinden geçici olarak muaf tutulmasına karar verilmesi gerekmiş, davalının temyiz itirazları incelenmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, adli yardım talebinin kabulü sebebiyle alınması ertelenmiş olan aşağıdaki dökümü gösterilen temiyz harç ve giderlerinin davalıdan alınmasına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.07.2014 (Prş.)