MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalı ...’in kullandığı, davalı ... şirketine ZMMS sigorta poliçesi ile sigortalı davalı ...’in işleteni olduğu minübüse davacının binmek istediği sırada yere düşerek yaralanması nedeniyle 5.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 1.689,37 TL"nin, davalı ... yönünden dava tarihinden itibaren, davalılar ... ve ... yönünden ise olay tarihi olan 28.11.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 7.500,00 TL manevi tazminatın, olay tarihi olan 28.11.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."den müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, davalı ... şirketinden manevi tazminat talebi
yönündeki davanın reddine karar verilmiş; karara karşı davalılar ... ve ... vekili ile davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davalılar vekilinin istinaf başvurusunun manevi tazminat miktarları yönünden kısmen kabulüne, diğer yönlerden reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Davacı lehine 1.689,37 TL maddi, 1.500,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş olup, temyize konu edilen hükmedilen tazminat miktarları kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davacıya ilişkin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 30/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.