MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini evlilik sebebi ile feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar; davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen karar; Dairemizce, her alt işverenin kıdem tazminatından kendi dönemi ve kendi dönemindeki ücret seviyesi ile sorumlu olduğu, bu sebeple davalıların ayrı ayrı sorumlu oldukları miktarların tespit edilerek hüküm altına alınması gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemce bozmaya uyularak ek rapor doğrultusunda davacının bir yıldan az çalışmasının bulunduğu alt işveren üç şirket hakkındaki davanın reddine; davalı ... Belediyesi ve davalı son alt işveren şirket ... hakkındaki davanın ise kabulüne karar verilerek hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Kararı davalı ... temyiz etmiştir.

Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşyeri devri sebebiyle işçilik alacaklarından davalıların sorumluluklarının kapsamı bakımından taraflar arasında uyuşmazlık sözkonusudur.
İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi uyarınca yürürlüğe devam eden mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14/2. maddesinde devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Kanun"un 6. maddesinde sözü edilen devreden işveren için iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından sözkonusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
Somut olayda davacı; 20.02.2007-10.02.2008 tarihleri arasında ..."nde, 22.02.2008-02.02.2009 tarihleri arasında ... hizmetlerinde, 03.02.2009-31.12.2009 tarihleri arasında ..."nde, 05.01.2009-08.01.2011 tarihleri arasında ..."nde dijital arşiv ve teknik personeli olarak çalışmıştır. Yukarıda belirtilen açıklamalar doğrultusunda davacı bir yıldan az süre çalışmış olsa bile; her devreden alt işveren şirket kendi dönemi ve kendi dönemindeki son ücreti üzerinden kıdem tazminatından sorumludur. Bu sebeple; mahkemece davacının çalıştığı tüm alt işveren şirketlerin sorumlulukları belirlenerek kıdem tazminatının hüküm altına alınması gerekirken davacının bir yıldan az çalışması bulunduğu gerekçesi ile ... ... hizmetleri ile ... yönünden davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozma gereği yerine getirilmediği için hükmün ikinci kez bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.