Yargıtay - Görevinin gereklerini yapmakta ihmal - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2409 Esas 2020/2094 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2409
Karar No: 2020/2094
Karar Tarihi: 18.11.2020

Görevinin gereklerini yapmakta ihmal - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2409 Esas 2020/2094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıklara görevlerini kötüye kullanma suçuyla ilgili idari para cezası verildiğini ve bu cezanın kesinleştiğini belirtti. Suç tarihinin düzeltildiği kararda, suçun işlendiği tarihten itibaren yasal dava zamanaşımı süresinin geçtiği ve başka bir zamanaşımı sebebinin bulunmadığı ifade edildi. Bu nedenle, mahkeme sanıklar hakkında açılan davayı zamanaşımına uğradığı için düşürdü. Kanunen, sanıkların suçu işledikleri tarihten itibaren 8 yıl içinde yargılanmaları gerekiyordu. Bu hukuki süreç, 66/1-e ve 67/-4 maddelerinde yer alan 8 yıllık asli ve 12 yıllık dava zamanaşımı süresine tabi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca sanıklar hakkında verilen hükümlerin bozulduğu ve dava zamanaşımına uğradığı için düşürüldüğü belirtiliyor. Ayrıca, yeniden yargılanma gerektirmediği ifade edilmiştir ve bu nedenle, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar için açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/2409 E. , 2020/2094 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevinin gereklerini yapmakta ihmal
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemlerinin kabulü ile Mahkemece sanıklar hakkında verilen 11/01/2013 tarihli kararın idari para cezasının miktarı itibari ile kesin olarak verildiği ve temyize tabi olmadığı gerekçesi ile karara karşı temyiz istemlerinin reddine dair 14/02/2013 gün ve 2012/175 Esas, 2013/29 Karar sayılı ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Suç tarihinin iş teslim tarihi olan 30/06/2004 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklara isnat edilen görevi kötüye kullanma suçunun 5237 sayılı TCK"nın 257 maddesinde öngörülen cezaların tür ve miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/-4 maddesinde yazılı 8 yıllık asli ve 12 yıllık dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suçun işlendiği 30/06/2004 tarihi ile temyiz incelemesi günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle (ayrı ayrı) DÜŞMESİNE, 18/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.