Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1261 Esas 2020/5516 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

I- Sanıklar hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
II- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Sanıkların suçlamaları kabul etmediklerini savunmaları ve dosya arasındaki bilgi ve belgelerden sanık ...’ın 30/01/2007 tarihinde hissesini sanık ...’e devrettiği ancak temsil yetkisinin sona erdiği ya da sanık ...’ın yetkili temsilci olarak atandığına ilişkin bir bilgiye ulaşılamadığı anlaşılmakla, iştirak iradesi ile sanıkların söz konusu yıllarda sahte fatura düzenlemiş olup olmadığının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
1- Ticaret Sicil Müdürlüğünden ilgili yıllarda şirket yetkilisinin kim olduğunun sorulması,
2- Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükellefler ve sanıkların bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip dosya içine konulması,
3- Faturaların sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması,
4- Faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
5- Faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olmadığının anlaşılması veya faturalara ulaşılamaması halinde ise; faturaları kullanan şirket yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile sanıklar hakkında beraat hükümleri verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
07/10/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.