Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, davacının 26.02.2007 – 15.12.2008 tarihleri arasında davalı işyerindeki çalışmalarının tespitine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum ve işyeri vekilinin yerinde görülmeyen, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesi olup, dosya içindeki bilgi ve belgeler ile toplanan delillere göre; davacının, kabule konu tarihte davalı işyerinde çalıştığı sabit olmakla, söz konusu tarihteki sigortalı çalışmanın tespitine dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Lakin, mahkemece, kısmen kabul karar verildiği nazara alındığında, davacı aleyhine yargılama giderlerine hükmedilmediği anlaşılmaktadır.
Yargılama giderleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 323. maddesinde sayılarak, ğ. bendinde vekâlet ücretine de yer verilmiştir.
29.05.1957 gün ve 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden hükmedilmesi gerekir.

Hukuk Muhakemeleri Kanununun 326. maddesine göre, Kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır.
Eldeki davada; dava dilekçesindeki talebe göre, mahkemece kısmen kabul kararı verilmesine rağmen, avukatla temsil edilen Kurum ve işyeri lehine, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekâlet ücretine ve davalı işyeri ve kurum lehine yargılama giderlerine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hükmün, 3. bendi tamamen silinerek, yerine, “Davacı tarafından yapılan 330-TL yargılama giderinin kabul ve ret oranına göre takdiren 280-TL"sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,kalan kısmının davacı üzerinde bırakılmasına” yazılmasına,
2-Dördüncü bendinden sonra gelmek üzere “Davalı kurum ve işyeri kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT"ne göre hesaplanan 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine” ibaresinin beşinci bent olarak eklenmesine, kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ..."dan alınmasına, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.