Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/7 Esas 2014/19886 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7
Karar No: 2014/19886
Karar Tarihi: 21.05.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/7 Esas 2014/19886 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edildi. Yapılan incelemede, TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrasına uygun olarak, 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun sadece kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar devam edeceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam etmesi gerektiği belirtildi. Ancak, bu konunun mahkeme tarafından doğru bir şekilde değerlendirilmediği için kararın bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Kararın bu sebeple isteme aykırı şekilde bozulmasına karar verildi ve hükmün belirtilen şekilde düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentleri, 53/1-c maddesi, 53/3. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2014/7 E. , 2014/19886 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun sadece kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının bu konu ile ilgili kısımlarının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.05.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.