Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/34834 Esas 2015/819 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haklı sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini, ödenmeyen kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarını davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, haklı olarak işine son verildiği davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Davacı işçinin fazla mesai alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
3-Somut olayda, davacının 01.04.2005-31.8.2011 tarihleri arası davalı iş yerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının, haftanın beş günü 08:30-18:00 arası çalıştığı ve bir buçuk saat ara dinlenme, Cumartesi günlerinde ise; saat 08:30-13:00 arasında yarım saat ara dinlenme ile çalıştığı buna göre haftalık fazla çalışma yapılmadığı kanaatiyle hesaplama yapılmadığı anlaşılmıştır. Ancak davacının haftaiçi çalışma saatleri açısından bir saat ara dinlenme yaptığının kabulü gerekmektedir. Davacının haftanın beş günü, 08:30-18:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile cumartesi günlerinde ise ; saat 08:30-13:00 arasında yarım saat ara dinlenme ile çalıştığı, buna göre davacının haftalık bir buçuk fazla mesai yaptığı kabul edilmeli ve buna göre alacak hesaplanmalı, daha sonra uygun bir takdiri indirim ile bu alacağın hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.