Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9775 Esas 2020/5817 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9775
Karar No: 2020/5817
Karar Tarihi: 14.12.2020

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9775 Esas 2020/5817 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağduru omzundan tutarak onu kendisine çekerek cinsel amaçlı bir eylem gerçekleştirdiği gerekçesiyle suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Kanun değişikliği sebebiyle nihai ceza miktarında ise herhangi bir değişiklik olmamıştır. Tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın suçu işlediği iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Cinsel saldırı suçu)
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı (TCK'nın 53. maddesine ilişkin)
- Kanun değişikliği yapılmasını gerektiren nedenler sebebiyle 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kanun değişikliği.

14. Ceza Dairesi 2016/9775 E. , 2020/5817 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü cinsel amaçla mağdureyi omzundan tutarak kendisine çekmesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.