Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13147 Esas 2014/7818 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13147
Karar No: 2014/7818
Karar Tarihi: 31.03.2014

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13147 Esas 2014/7818 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir taksirle öldürme suçu kararı temyiz edildi. Dosya incelenerek, CMK'nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesi (mahkûmiyet, suç niteliği ve ceza miktarına ilişkin) objektif koşulların varlığı halinde mahkemece, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilerek, uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde, CMK’nın 231. maddesinin TCK'nın 50. maddesinden önce tartışılması gerektiği belirtildi. Sanık hakkında verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesi halinde CMK'nın 231/7 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğinden, takdiren CMK'nın değişik 231/5 md.si gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildi. Ancak, hükmedilen cezalarda kanuna aykırılıkların bulunduğu belirtildi ve hüküm BOZULDU. 5320 sayılı Kanun'un

12. Ceza Dairesi 2013/13147 E. , 2014/7818 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2012/114228
Mahkemesi : İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28/02/2012
Numarası : 2011/525- 2012/70
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 esas, 2009/13 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesi (mahkûmiyet, suç niteliği ve ceza miktarına ilişkin) objektif koşulların varlığı halinde mahkemece, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilerek, uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde, CMK"nın 231. maddesinin TCK"nın 50. maddesinden önce tartışılması ve ölenin mirasçılarının şikayetçi olmamaları dikkate alındığında; “Sanık hakkında verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesi halinde CMK. nun 231/7 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğinden, takdiren CMK.nın değişik 231/5 md.si gereğince HÜKMÜN AÇIKLANMASININ GERİ BIRAKILMASINA YER OLMADIĞINA” şeklindeki yetersiz gerekçe ile sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1)Asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken esas alınan tam gün sayısının ve taksitlendirmede taksit aralığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/4. maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.