Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/915 Esas 2015/7406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı alacaklı idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı alacaklı idare vekili, borçlu ... hakkında vergi borcu nedeniyle 6183 sayılı Kanun uyarınca yapılan takibi sonuçsuz bırakmak için adına kayıtlı taşınmazları eşi olan diğer davalı 3.kişiye satarak devir ettiğini, borçlunun hali hazırdaki malvarlığının vergi borcunu karşılamadığını ileri sürerek muvazaalı satış işlemlerinin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı borçlu, satışların gerçek olduğunu, davalı eşinin babasından miras hakkı bulunduğunu, satış tarihinde davacı idareye kesinleşmiş bir vergi borcu bulunmadığını, doğmamış bir borç için mal kaçırmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı 3.kişi vekili, müvekkilinin babasından kalan miras payını satarak, satış bedelini borçlu eşine sermaye olarak verdiğini karşılığında da borçlu eşinden dava konusu taşınmazları aldığını, satışların gerçek olduğunu beyan etmiştir.
Mahkemece davalı borçlu ile davalı 3.kişinin karı-koca olup, eşler arasındaki tasarrufların 6183 sayılı Kanunun 27 ve 28.maddeleri uyarınca iptale tabi olduğu, ancak davacı idarenin tasarruf tarihindeki kamu alacağının (vergi borcunun) 10.711 TL olduğu, tasarrufların bu miktar üzerinden iptal edilmesi gerektiğinden bahisle davanın kısmen kabulü ile dava konusu tasarrufların tasarruf tarihi itibariyle kamu alacağı olan 10.711 TL ile sınırlı olarak iptaline ve alacaklıya bu miktar üzerinden cebri icra yetkisi verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı alacaklı idare vekilince temyiz edilmiştir.

1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı Hazine vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, 6183 sayılı Kanundan kaynaklanan tasarrufun iptali istemine ilişkindir. Kamu alacağı olan 10.711 TL ile sınırlı olarak tasarrufların iptaline karar verildiğine göre burada artık reddedilen bir dava kısmı yoktur. Dolayısıyla davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir. Kaldı ki, 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 168/2.maddesi uyarınca 6183 sayılı Kanunun uygulanmasından doğan her türlü davalar için avukatlık ücretinin maktu olarak belirlenmesi gerekir. Mahkemece bu yön gözardı edilerek nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle HUMK"nun 438/7.maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı Hazine vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 6.bendinin tamamen hükümden çıkratılmasına, 5.bendindeki "..1.285,34 TL" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "1.320,00 TL maktu" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.