Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9187 Esas 2020/5812 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9187
Karar No: 2020/5812
Karar Tarihi: 14.12.2020

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9187 Esas 2020/5812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, yapılan incelemeler sonucu mağdurenin bildirdiği arkadaşlarının ifadelerine başvurulmadığı, dolayısıyla delillerin tam olarak toplanmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, adları geçen tanıkların ifadelerinin alınması gerektiği ve sanığın hukuki durumunun bu doğrultuda belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın fiziksel temas içeren eyleminin cinsel saldırı suçunu oluşturduğu ve cinsel taciz suçu yerine cinsel saldırı suçuyla hüküm kurulması gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, kararın kanuna aykırı olduğu ve sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/1. maddesi (sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı), 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (kanun yolları), 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 326. maddeleridir (bozma kararı).

14. Ceza Dairesi 2016/9187 E. , 2020/5812 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurenin aşamalarda sanığın kendisine dokunduğuna dair arkadaşları olan...ile ...’a bilgi verdiğini belirtmesine rağmen adları geçen kişilerin beyanlarına başvurulmadığı anlaşıldığından, maddi hakikatin ortaya çıkarılması için adları geçen tanıkların teminiyle söz konusu olayla ilgili beyanları alındıktan sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumu tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Mağdurenin beyanları, savunma ve tüm dosya içeriğine göre sanığın olay günü mağdureye yönelik fiziksel temas içeren eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu oluşturduğu nazara alınarak mahkumiyetine karar verilmesi yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.