İmar kirliliğine neden olmak - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13612 Esas 2015/7657 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13612
Karar No: 2015/7657
Karar Tarihi: 14.10.2015

İmar kirliliğine neden olmak - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13612 Esas 2015/7657 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümden sonra yapılan temyizde, suçun kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeniyle sanıkların ayrı ayrı beraatine karar verildiği belirlenmiştir. Mahkeme, sanık B.A.'nın bir binayı satın alırken sadece çatısının yapılmış olduğunu ve raporla tespit edildiği gibi bu kısmın bina niteliğinde olmadığını doğruladı. İlgili mahkeme kararının açıklanması ile CMK'nın 223/2-a maddesi uyarınca sanıkların ayrı ayrı beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi ile CMUK'nın 322. maddesi gereği bu aykırılığın düzeltilebileceği ifade edilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/13612 E. , 2015/7657 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2014/245499
MAHKEMESİ : İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/05/2014
NUMARASI : 2014/148 (E) ve 2014/215 (K)
SUÇ : İmar kirliliğine neden olmak

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak,
Sanık B.. A.. tarafından 04.02.2008 tarihinde sanık A.. A.."dan 3 katlı ev olarak satın alınan binanın sanık tarafından sadece çatı kısmının yapılmış olması ve bu kısmın bina niteliğinde olmadığının bilirkişi raporuyla tespit edilmiş olması, sanık Avni Akdoğan"ın binanın yapımını 1991 yılında tamamladığı ve 3 katlı evin tapusunu 1997 yılında aldığı beyanı taşınmaza ait tapu kaydı ile doğrulanması nedenleriyle katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanıklar hakkında yüklenen suçun kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeniyle CMK"nın 223/2-a fıkrası uyarınca hüküm kurulması gerekirken kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmının öncesine "Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, bilirkişi raporuna ve tüm dosya kapsamına göre sanıkların müsnet suçu işlediklerine dair kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden atılı suçtan sanıkların ayrı ayrı BERAATİNE," ibaresinin çıkarılarak, “yüklenen fiilin Kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeniyle CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca sanıkların ayrı ayrı BERAATİNE” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.10.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.