MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı, fazla mesai, izin, ulusal bayram ve genel tatil, ücret ile hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar ... ile ... avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, uzun süredir alt işveren işçisi olarak hastanede temizlik işçisi olarak çalıştığı halde ilkokul mezunu olmadığı gerekçesi ile iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı, yıllık izin, ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ..., zamanaşımı süresinin dolduğunu, davacı ile iş ilişkilerinin bulunmadığını alacak iddialarının yerinde olmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Davalı şirket ise, davacının işyerinde iki ay kadar çalıştığını alacak haklarının doğmadığını, zamanaşımı süresinin dolduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kötüniyet tazminatı, ücret ile hafta tatili isteklerinin reddine diğer taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar ... ile ... vekilleri temyiz etmiştir.

Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Somut olayda, fazla çalışma davacı ile menfaat birliktelikleri olan tanıkların işyerinde günlük çalışmanın haftada beş gün ve 07:00-19:00 saatleri arasında olduğu kabulüne göre belirlenmiştir. Oysa iş yerinde davacı ile aynı işte çalışan bir kısım işçilerin iş sözleşmesi benzer gerekçe ile feshedilmesi üzerine açtıkları işçilik alacakları davalarında işyerinde haftalık kırkbeş saati aşan çalışma yapılmadığı tespit edilmiştir. (22. Hukuk Dairesi 2014/28589-32984 esas-karar, 7. Hukuk Dairesi 2013/5505-13960 esas-karar). Yargıtay 7. Hukuk Dairesi denetiminde geçen dosyada davacı şahidi bizzat davacının kendisi olup oradaki beyanında iş yerinde işçinin günde 08:00-15:00 saatleri arası haftada altı gün çalışma yaptığını belirtmesine yine Dairemizde temyiz incelemesi yapılan dosyadaki davacı şahitlerinin işyerinde 07:00-15:00 ve 15:00-23:00 saatleri arası iki vadiya uygulandığını bildirmelerine ve tüm dosya kapsamına göre davacının işyerinde haftalık kırkebeş saati aşan çalışması bulunmadığı anlaşıldığından fazla çalışma ücreti isteğinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi isabetsiz olup bozma sebebidir.
Sonuç :
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.