Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/20521 Esas 2015/979 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 5510 sayılı Kanunun 56 ve 96. maddelerine istinaden boşandığı eşi ile fiilen yaşadığı tespit edilen davalıya ödenen yersiz aylıkların tahsiline yönelik başlatılan ilamsız takibe itirazın iptali ve icra inkar tazminatına hükmedilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği davanın konusuz kalmasından bahisle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkiki Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Eldeki davanın davalısı tarafından açılan, Kuruma borçlu olmadığının tespiti ve aylığın kesilmesi işleminin iptaline dair davanın, İş Mahkemesi’nin 2012/299 E. – 2013/586 K sayılı karar ile kabulüne yönelik kurulan hükmün Hukuk Dairesinin 2013/19602-26128 sayılı ilamı ile kesinleşmesine istinaden mahkemece, İş Mahkemesinin 2012/299 E – 2013/586 K sayılı hükmü kesin delil olarak değerlendirilip, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen Geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1 numaralı paragrafının tamamen silinerek, yerine, “Davanın Reddine,” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün ve gerekçenin bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.