Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/7941 Esas 2014/10070 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 07.05.2014 havale tarihli dilekçe ile özetle; [...11.04.2014 tarihli celsesinde davalı vekinin, dava konusu meblağın davacı asile ödendiğini iddia ettiği, bunun akabinde hâkimin, "davacı alacağını tahsil etmişse neden avukat tutuyor ki, bu iyiniyetli olmaz, ödeme ve vekalet sunma tarihlerini inceleyeceğim" sözleriyle celseyi bitirmek suretiyle hâkimin gerekmediği halde görüşünü açıkladığı...] gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ... (29197)"in, talebin kabulünün gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca 500.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davacı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden olmadığından, istemin reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; HMK"nun 42/4. maddesi gereğince disiplin para cezasına hükmedilebilmesi için istemin esastan reddinin gerektiği ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetle olması gerektiği, davacı vekili tarafından ret sebebi olarak gösterilen ve hâkim tarafından beyan edildiği iddia olunun sözlerin sarf edildiği hususunun, hâkim tarafından istem hakkındaki yazılı görüşünde doğrulandığına göre, reddi hâkim isteminde bulunan tarafın kötüniyetli olduğundan söz edilemeyeceğinden, şartları oluşmayan disiplin para cezasına hükmedilmemesi gerekirken, hüküm yerinde ret isteminde bulunan aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinin hükümden tamamen çıkarılmasına ve bunun yerine, “2-HMK"nun 42/4. maddesinin şartları oluşmadığından davacı aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün (6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla) HUMK’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/12/2014 günü oy birliği ile karar verildi.