Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/15261 Esas 2014/15207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Antalya 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :14.06.2013
NUMARASI :Esas no:2012/557 Karar no:2013/564


Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 19.03.2014 gün ve 19024-6199 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 227.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 52.40 TL. ilam harcının karar düzeltme talep edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, oyçokluğuyla karar verildi. 02.07.2014 (Çrş.)


KARŞI OY YAZISI

Davalı-davacı (kadın)ın ekonomik ve sosyal durumunun araştırılması için zabıtaya yazılan müzekkereye verilen cevapta; digi türk yetkili bayii olduğu ve aylık gelirinin 750,00 TL olduğu bildirilmiştir. Diğer taraftan kadının, 07.07.2009 tarihinden itibaren vergi mükellefi olan ve halen aktif bulunan P... İ.... Hizmetleri B....Güvenlik A... Ticaret Limited Şirketinin %50 hissedarı olduğu ve şirketin digi türk yetkili bayii olarak faaliyet gösterdiği ve aynı yerde çalıştığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Tarafların bu konuda toplanmasını istediği bir delil bulunmadığı gibi, mahkemece adı geçen şirketin gelir ve giderleri de araştırılmıştır. Davalı-davacı (kadın) boşanmakla birlikte yoksulluğa düşeceğini ispat edememiş, Türk Medeni Kanununun 175. maddesindeki koşullar oluşmamıştır. Bu sebeple kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmesi gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.