Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/12340 Esas 2013/16001 Karar Sayılı İlamı

....

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, maliki olduğu minibüsün dava dışı kişiye 13.06.2008 tarihinde resmi satışını yaptığını, resmi satış yapılana kadar ki süreçte aracın bir başka üçüncü kişinin zilyetliğinde bulunduğunu, üçüncü kişi tarafından aracın 27.03.2008 tarihinde davalıya tamir ettirildiğini, tamir bedelinin ödenmemesi nedeniyle davalı tarafından aleyhine icra takibi başlatıldığını, aracın tamir bedelinden tamir ettirenin sorumlu olduğunu öne sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosya kapsamına göre, aracı tamir ettiren davacı olmasa dahi tamir tarihi itibariyle aracın mülkiyeti davacıda olduğundan davacının işleten sıfatıyla sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dava, araç tamirinden kaynaklanan ve istenilen miktar borçlu bulunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
BK"nun 355. (TBK. 470) ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi; yüklenicinin bir eser meydana getirmeyi, işsahibinin de bunun karşılığında bir bedel ödemeyi üstlendiği sözleşme şeklinde tanımlanmıştır.
Somut olayda; taraflar arasında araç tamirine dair yazılı bir sözleşme bulunmamaktadır. Davacı aracı üçüncü kişinin tamir ettirdiğini öne sürmüştür. Davalı ise, araç tamir bedelini işleten sıfatıyla davalıdan istemekte, davacının işsahibi olduğunu iddia etmemektedir. Davalı ile aracı tamir ettiren üçüncü kişi arasındaki sözleşmenin eser sözleşmesi olduğu gözetildiğinde, araç tamir bedelinden sözleşmenin tarafı üçüncü kişinin sorumlu olduğu kuşkusuzdur.

.../...



-2-





O halde, yukarıda açıklanan hukuki ve fiili olgular dikkate alınarak davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.