Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/5097 Esas 2016/385 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5097
Karar No: 2016/385
Karar Tarihi: 19.01.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/5097 Esas 2016/385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin, tam olmayan belgeyi tamamlatarak ve aleyhinde icra takibi başlatarak özel belgede sahtecilik suçunu işlediği ve buna dair hüküm verildiği ancak kararda resmi belgede sahtecilik yerine özel belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun açıklamaları doğrultusunda, kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı ve başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin açıkça gösterilmesinin gerektiği vurgulanmıştır. Kararda Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararından bahsedilmiş ve bu doğrultuda hüküm fıkrasındaki TCK'nın 53. maddesinin tüm kısımlarının hükümden çıkartılması ve yerine \"TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına\" ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, bu düzeltmenin yeniden duruşma yapılmasını gerektirmediği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nun 232. maddesi ve 34. maddesine atıfta bulunulmuştur.

21. Ceza Dairesi 2015/5097 E. , 2016/385 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2012/188544
MAHKEMESİ : Alaca Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2012
NUMARASI : 2010/129 (E) ve 2012/171 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.02.2007 gün, 46/39 ve 29.05.2007 gün, 114/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerektiği, aynı Kanunun 34. maddesinin 2. fıkrasında da, kararlarda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin gösterilmesinin zorunlu olduğu, yerel mahkeme kararında ise, sanığın bulunduğu yerdeki dengi bir mahkemeye de başvurmak suretiyle hükmü temyiz edebileceği belirtilmediğinden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabülüyle yapılan incelemede;
Sanığın, kendisine verildiği anda zorunlu unsurları tam olmayan suça konu bononun, unsurlarını tamamlamak/tamamlatmak suretiyle resmi belge niteliği kazandırıp, katılan aleyhine icra takibine koyduğu isabetle kabul edildiği halde, resmi belgede sahtecilik yerine yazılı şekilde özel belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş ise de, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri ve düzeltme dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.