Yargıtay - Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/16854 Esas 2017/17256 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16854
Karar No: 2017/17256
Karar Tarihi: 05.07.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/16854 Esas 2017/17256 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik amiri olarak kendini tanıtması ve haksız menfaat sağlayarak dolandırıcılık suçu işlediği iddiasıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılandığı belirtiliyor. Ancak, daha sonra çıkan bir kanunla birlikte bu eylemin nitelikli dolandırıcılık suçu olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceği tartışılıyor. Bu nedenle, dosyanın üst derece Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesi gerektiği belirtilerek, Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararı vermesi gerektiği vurgulanıyor. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuluyor ve ceza miktarı bakımından kazanılmış hakları saklı tutuluyor. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 157/1, 62/1, 52/2, 50/1-a, 52/2-4 ve 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesi eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçu hükümleri zikrediliyor.

15. Ceza Dairesi 2017/16854 E. , 2017/17256 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK"nın 157/1,62/1,52/2,50/1-a 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılana kendisini trafik amiri olarak tanıttıktan sonra haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda ;
Eylemin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilllerin takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle,5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 05.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.