5411 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/22711 Esas 2016/9996 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22711
Karar No: 2016/9996
Karar Tarihi: 26.10.2016

5411 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/22711 Esas 2016/9996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, 5411 sayılı Yasaya Muhalefet suçu nedeniyle verilen bir hükümlülük cezasının temyiz edilmesi üzerine görüşülmüştür. Temyiz başvurusunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya incelenmiştir. Hükümlüğe karar verilen cezanın nevi ve miktarına göre sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebi yerinde görülmemiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, yeniden değerlendirme gerektiği belirtilmiştir. Maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki hüküm uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, ancak altsoyu dışındaki kişilerle ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararında yer alan kanun maddeleri şöyledir: 5411 sayılı Yasa, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 318. ve 322. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-2-3 maddeleri.

7. Ceza Dairesi 2015/22711 E. , 2016/9996 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5411 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmolunan cezanın nevi ve miktarına göre sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebi yerinde görülmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK. nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK. nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.