
Esas No: 2015/165
Karar No: 2015/704
Karar Tarihi: 21.01.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/165 Esas 2015/704 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... Genel Müdürlüğü avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin değişen alt işverenler yanında davalı kurumda çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle sona erdirdiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı idare vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ... Genel Müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda davacının hizmet cetvelinde 2000 yılında 31.01.2000 tarihinde çıkış ve 03.10.2000 tarihinde işe giriş gözükmektedir. Kesintisiz çalışmayı ispat külfeti davacı işçide olup davacı tarafından bu aradaki süreye ilişkin çalışma yöntem ince ispatlanamamıştır. Davacının talepleri değerlendirilirken ... Kurumuna çalışma bildirilmeyen söz konusu sürenin dikkate alınmaması gereklidir. Bunun yapılmaması isabetsizdir.
3-Diğer taraftan davalı kurum 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesi uyarınca harçtan muaftır. Bunun göz önünde bulundurulmaması da ayrıca bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 21.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.