Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2436 Esas 2021/7473 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2436
Karar No: 2021/7473
Karar Tarihi: 01.11.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2436 Esas 2021/7473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, doktor raporuna göre 2,26 promil alkollü araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildi. Ancak 7188 sayılı Yasa'nın geçici 5. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi üzerine 5237 sayılı Yasa'nın 7. maddesi uyarınca lehe hükümler içeren CMK 5271'in 251. maddesi gereği basit yargılama usulü uygulanarak sanık hakkında 2.500 TL adli para cezası verildi. Sanığın itirazı üzerine genel hükümlere göre yapılan yargılama sonucunda, 1.860 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verildi. Kararda TCK'nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin de uygulanması gerektiği belirtilerek temyiz itirazları reddedildi ve karar, isteme uygun olarak onandı.
Kanun maddeleri:
- 7188 sayılı Yasa'nın geçici 5. maddesi
- 5237 sayılı Yasa'nın 7. maddesi
- CMK 5271'in 251. maddesi
- TCK'nın 52/4. maddesi
- 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2021/2436 E. , 2021/7473 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 19:00 sıralarında, sanığın doktor raporuna göre 2,26 promil alkollü araç kullandığı ve bu suretle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği olayda; Dairemizin 01/07/2020 tarih ve 2019/12227-2020/4176 sayılı bozma kararı sonrası yapılan yargılamada, mahkemece 7188 sayılı Yasanın geçici 5. maddesinin d bendinin Anayasa Mahkemesinin 25/06/2020 tarih 2020/16 esas 2020/33 karar sayılı kararı ile iptal edildiği anlaşıldığından meydana gelen yeni hukuki durum dikkate alınarak 5237 sayılı Yasanın 7. maddesi uyarınca lehe hükümler içeren 5271 sayılı CMK"nın 251. maddesinde düzenlenen basit yargılama usulünün sanık hakkında uygulanmasına karar verildiği, 08/01/2021 tarih ve 2020/275-2021/11 sayılı karar ile sanığın 2.500 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin karar verildiği, sanığın süresi içinde bu karara itiraz ettiğinden duruşma açılarak genel hükümlere göre yapılan yargılama sonunda 24/02/2021 tarih ve 2021/34-2021/164 sayılı karar ile sanığın 1.860 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verildiği, CMK"nın 252/2-5. fıkraları uyarınca genel hükümlere göre temyiz kanun yoluna başvurulacağı anlaşılarak yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 esas 2018/20 karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 esas 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte ayrıca 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin de uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına fiilen uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye, lehe hükümlerin ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 01.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.