Kasten yaralamaya teşebbüs - hukuki alacağın tahsili amacıyla yaralama - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/7614 Esas 2019/908 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs, hukuki alacağın tahsili amacıyla yaralama, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 30/11/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilen, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ..."nın yakınan ..."a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik Cumhuriyet Savcısının temyiz incelenmesinde;
Oluş ve dosya kapsamına göre; sanığa yüklenen suçun vasfına yönelik olmayan temyiz itirazları dikkate alındığında; hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun ile değişik, 5271 sayılı CMK"nin 272. maddesi gereğince hüküm tarihine göre kesin nitelikte olup C.Savcısının suçun vasfına yönelik olmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla yaralama ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
1-Yakınan ... ve tanık ..."nın aşamalarda değişen ve birbiriyle örtüşmeyen beyanları arasındaki açık aykırılık giderilip sonucuna göre sanıklar ... ve ..."ın atılı suçların faili olup olmadıkları belirlenip sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının taktiri lüzumu,
2-Sanık ..."ın katılan sanık ..."ya yönelik yaralama eylemi ile ilgili 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3. maddeleri ile uygulama yapılması ile yetinilmesi gerekirken ayrıca TCK"nin 87/1-son maddesinin de uygulanması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
3-Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde sanık ... yönünden yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
III- Kabule göre de;
Beraat eden sanıklar ... ve ..."ın CMK"nin 327. maddesine aykırı olacak şekilde yargılama giderinden sorumlu tutulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanı ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.